Parang lollipop ang araw na lumulubog sa pantalan, dinidila-dilaan ni Chikoy na nagmamartsa pauwi sa kanilang bahay ang kanyang hinlalaki na may mga bakas pa ng asin mula sa kinain niyang piniritong mani.
Nagpapatintero ang kanyang mga kalaro, ang iba’y nagluluksong lubid... ngunit karamihan ay nasa loob ng malamig na internet cafe.
Tinawag siya ng kanyang mga kaibigan na lumahok sa tagu-taguan ngunit umiling siya at nagpatuloy sa pagkaliwa at pagkanan...
Nakahain na ang mga plato sa bahay ng dumating siya ngunit wala ritong nakalagay na kanin at ulam,
Tulad kahapon pinagmasdan na naman niya ang mga higanteng barko na nagkakarga ng mga asukal, asin, bigas at kung ano-ano pa.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment