Dinamitan na ng araw ang daigdig,
Sa higaan wala pa akong damit sa pintong buyangyang,
Sa kusina na tanaw sa aking kamang kinahihigaan,
Sa mesa –
Ang walang takip na lalagyan ng asukal at kape,
Creamer tagasagip ka na ba ng katawan na baka lamigin?
Sa bintana masigla na ang sinag,
Sumalubong aking ngiti,
Lumabas ng pinto ang paa kong hubad,
At walang kiming hinalikan ang lupa.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment