Alas-sais. An lunch box ko sa mesa, an bag ko na pano ki mga maiibog na libro, ginumos na papel buda balot kan tsitsiriya na dai ko pa natatapok. Pighahalat mi an jeep na masundo sako paduman sa eskwelahan. Pirit an hidali nin sakuyang ngimot sa pagnguya nin paborito kong maluto na sinanlag sa bawang buda piniritong bacon na honeycured na igwang bunay.
Dai napunasang maray an sakuyang buhok, medyo basa an likod nin sakuyang polo na gumos an kuwelyo. Maluya an sakuyang tuhod, gare dai ako makatindog. Ako an nawalat sa kusina ta nagbukas na nin sari-sari store si mama, si papa nagpapakakan nin saiyang mga inaataman na mga teksas buda talisayin.
Sumagi sa isip ko an mga assignments na dai pa naginibo, an biloy ni Anna Lorraine Uy, sarong diwata, sarong kaklase kan nakikig ako kan makusog na boses ni mama: Erik, yaon na ang sundo mo.
Nawalat an plato sa mesa, an Milo na dai ko naubos, an mga langgam na parani na sa mga mukmok, almusal ninda ito.
Singkit an mga nakalunad sa jeep, gare sinda dagit sako, dai pano ako pigtitini, baka dahil haloy ako magluwas, nagtindog pa ako ki pirang minuto sa hagyan kan jeep bago naglunad.
Mga 45 minuto an biyahe nin school jeep haling San Juan, paduman sa Phillipine Chung Hua High School. An mga kairiba ko, mga high school buda mga nasa elementary arog ko. Gabos sinda nagbabasa ki saindang mga libro buda notebook, ako nakahiling sana sa luwas kan bintana…
Kasubanggi, daramlagon. Dai ako nagkakan ki maluto, Nissin Ramen beef mami sana an sakong pamanggihan, muya ko pano magkaruturog ki amay pag Dominggo.
Pigistoryahan ako ki mama ki sarong alamat, pagkatapos kong maghibi sa pagmuda ko kay Hesus. Dai ko ito pigtuyo, makulugon sa buot an nagibo kong ito. Hali sa pangiturugan, dai ko kontrolado an pigtaram nin sakong dila.
Sa higdaan, dakul akong nahihiling na pandok sa kisame, gare sinda mga aswang kaya pigsasara ko na sana an bintana buda pigtatakluban ko an sakong lawas ki tamong. Pero makatakot an tanog ki bentilador, dai ko man masarado ta maitunon.
Dakul akong naiisip na mga nangyari kasubanggi. Dai ako makaturog maray sa biyahe padumang eskwelahan. Naipit an jeep sa trapik sa San Juan. Naghapot an kataning ko pero dai ko nasabutan kaya ngirit na sana an sakong nasimbag. Luway-luway nakaabot kami sa tulay nin Sta. Mesa.
Pulahunon an nagmamatang aldaw, nagpiyong ako buda nangadyi na sana dai na ako nabuhay. Ini laging nangyayari pagkaaga maski pag-uli pag kami nag-aagi sa kalye nin Sta. Mesa. Kan ako nagdakula na, huna ko ngani Buddhist ako ta muya ko nang magadan.
Sa eskwelahan, amay pa. Dai pa nagtatanog an ringing bell. Nagtukaw muna ako sa laog ki samong classroom, nagkua ki papel sa bag at pigsurat ko an sakong pangaran para handa kun sakaling si madam magpa-exam.
Dai ko namalisyahan an pagrani sako ki kaeskwela kong dakula, bigla niyang piglaag an saiyang tadang sandwhich sa atubangan nin sakong polo, bigla siyang nagrayo at gare ayam na nag-ulok. Muya ko siyang saksakon ki ballpen, muya ko mang magadan pero mas madali an maghibi.
Pag an mga agi-aging ini sakong narereparo, nahihiling ko giraray na dai akong kusog para madaog an kulog ki lawas, buot buda kagadanan. Ako nakakaukod buda nakarurumdom na magtaong oras sa sadiri para maghapot kun nata igwang ugma pag dai ako an sentro.
Maugma an magrayo sa dalan nin gadan, habo ko na puso ko magin harong nin dagit. Dai ako magagadan ki hilang, krimen o aksidente pero makulog an magmata na sa daghan igwang makusugong alon.
Ika?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment