Kamas kamas an daramlagon sakuyang ninamitan
Sa pagtukaw ko sa awot,
Pauli, solamente, hali sa lamay nin barkadang piggadan nin hilang,
Dai maginibo an sakong mga bareng tuhod
kundi an magtukaw, maghigda sa daliwawa sa plaza.
An mga ilaw na plos nagluluwas nin enerhiya
Na magneto sa ngiti nin mga nagraralakaw, nagtarambay,
Naghahalat nin sanribong rason
Kun sain mahahanap an tuninong pagka bangui.
Maugma ako na makahiling ki mga buhay,
Nalilingawon ko an harayong kagadanan,
An sakong naghihibing tulak
Na nagaapod nin salabat,
Dai lamang akong kusog na magduman sa simbahan
Kun sain igwang libreng pampahilam nin siklab.
Harani sa mga burak garo muya ko paagihon an bangui,
Pano kun mapagtripan ako nin adik na kutsilyo,
O mabungag nin mga dagit na kamot,
An mga puso nin nagkakalayong kadlangan?
An bilog na bulan,
Habo kong magin pula.
An simbahan sakong likuran sakong pigmaan,
Dakul an tawo sa kapaskuhan,
Misa de gallo,
sakong hinangos patos nin kurab,
an ribok nin kinaban,
pigluway an makusugong salog sakong daghan,
may kasama ako
silensiyong pigtaram nin nagraning aki
na may maationg palad.
sarong aki an nagrani sako
naghahagad nin tabang
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment